Pepe is onze vreemde eend in de bijt. Hij is namelijk geen Tatrahond maar een Gos d´Atura Catalá, of makkelijker een Catalaanse herder.
Hij is geboren op 9 september 2014 maar hij is pas op 26 juni 2015 bij ons komen wonen. Na het verlies van J&J wisten we wel dat we er weer een hond bij wilden maar geen pup. Ook de twijfel of we wel of niet een Tatra erbij wilden was voortdurend in ons hoofd. Na maanden loeren op diverse websites voor herplaatshonden, stond daar ineens een leuk klein reutje op. Hij trok direct mijn aandacht en na het lezen van de omschrijving, werd hij nóg leuker. Ook Dirk leek het wel wat maar omdat we drie dagen later op vakantie zouden gaan, heb ik niet direct gereageerd. Na onze vakantie stond hij er nog steeds en heb ik direct gemaild of hij nog beschikbaar was.
Een lang verhaal kort: twee dagen later zaten we in de auto op weg naar Vallentuna om huiswaarts te keren met een extra hond in de auto.
Zijn stamboomnaam is Gosilandias Jaén en hij werd Kippis genoemd bij zijn fokker. Beide geen namen waar we iets mee wilden. De volgende morgen waren we het er beide over eens dat Pepe het best bij hem past.
Pepe was vanaf het eerste moment echt thuis bij ons. Samica vond hem leuk en andersom en ook met ons was er een enorme klik. Na 13 jaar alleen maar grote honden te hebben gehad, is dit kleine mannetje toch ook wel heel erg leuk. Voorlopig is het een heerlijk huishondje en wat de toekomst voor hem in petto heeft, is nu nog even afwachten.
